ACP behandeling en stamceltherapie bij artrose

Artrose is een van de meest voorkomende oorzaken van kreupelheid bij honden. Artrose kan langzaamaan ontstaan met het vorderen van de leeftijd, maar het kan ook op jonge leeftijd ontstaan bijvoorbeeld wanneer er een gewrichtstrauma heeft plaatsgevonden. Helaas is artrose een progressief proces welke niet gestopt kan worden. Gelukkig is het wel mogelijk om artrose af te remmen.

Bij honden met gewrichtsklachten zijn de eerste stappen van een artrosebeleid gewichtsvermindering, frequent bewegen, en het geven van ontstekingsremmende medicijnen en voedingssupplementen. Indien deze stappen niet voldoende blijken te werken zijn er nog twee mogelijkheden om de klachten van artrose te verminderen en de kwaliteit van leven te verbeteren. Deze twee mogelijkheden zijn een ACP (Autologous Conditioned Plasma) behandeling, en stamceltherapie. Ook als een patiënt bijwerkingen vertoont bij het gebruik van de standaard artrosemedicijnen of als een patiënt vanwege andere gezondheidsklachten deze niet kan gebruiken, kunnen deze twee therapieën een mogelijke uitkomst bieden voor de patiënt.

ACP behandeling 

ACP staat voor Autologous Conditioned Plasma. Autoloog betekent “van het dier zelf verkregen”, en Conditioned Plasma is het product wat we overhouden na de behandeling van het bloed van de patiënt. Bij een ACP procedure nemen wij bloed af van de patiënt met een speciale dubbele injectie spuit en draaien wij dit bloed af in de centrifuge. Het afnemen van het bloed gebeurt normaliter onder een zeer lichte sedatie, afhankelijk van de gezondheidsstatus van uw dier. In de centrifuge wordt het bloed gesplitst in een bovenste laag met plasma, een tussenlaag van bloedplaatjes, en een onderlaag van rode bloedcellen. Vervolgens scheiden wij de rode bloedcellen van het plasma en de bloedplaatjes en injecteren het bloedplaatrijke plasma in het pijnlijke gewricht. 

In dit bloedplaatrijke plasma zitten veel groeifactoren die het genezingsproces ondersteunen en versnellen. De geïnjecteerde bloedpaatjes zijn ongeveer 7-10 dagen werkzaam in het gewricht voordat ze weer worden afgebroken. Bij een eenmalige behandeling kan in 70% van de gevallen een langdurige effect worden verkregen van 6 maanden. Voor een optimale behandeling en een langdurig effect adviseren wij dan ook om dit proces van bloedafname en injectie 2 à 3 keer te herhalen met 7-10 dagen tussentijd. Onderzoek heeft aangetoond dat een meervoudige toediening een veel langduriger effect heeft dan een eenmalige behandeling.

Stamceltherapie 

Stamceltherapie is in de diergeneeskunde een nieuwe therapie maar wordt in de humane- en paardengeneeskunde al veelvuldig gebruikt. De gepubliceerde onderzoeken en resultaten van de afgelopen jaren zijn veelbelovend. Patiënten bij wie stamceltherapie vaak wordt ingezet zijn patiënten met veel schade en artrose in de gewrichten. Dit kunnen oudere honden zijn met kraakbeen aantasting in hun gewrichten (zoals schouders, ellebogen en heupen), maar denk ook aan jonge honden met bijvoorbeeld elleboogdysplasie. Zelfs als er bij deze patiënten losse botfragmentjes zijn verwijderd dan alsnog blijft er vaak kraakbeenschade over. Dit leidt onvermijdelijk tot artrose en een verhoogd ongemak tijdens het lopen.

Bij stamceltherapie worden stamcellen in het probleemgebied geïnjecteerd. Wij gebruiken met name stamcellen voor de behandeling van artrose, maar ook bij peesletsels kunnen stamcellen uitstekend worden toegepast. Om de werking van stamcellen uit te leggen moeten wij helemaal terug naar het begin. Stamcellen zijn in feite de eerste cellen van waaruit een levend wezen ontstaat. Deze cellen, zogenaamde oercellen, kunnen zich nog in verschillende soorten cellen gaan ontwikkelen. Zo kunnen stamcellen zich ontwikkelen in spiercellen, zenuwcellen, orgaancellen maar ook bijvoorbeeld in kraakbeencellen of ontstekingsremmende cellen. Deze ontwikkeling vindt plaats daar op de plek waar ze noodzakelijk zijn. Zo zullen er bijvoorbeeld geen spiercellen in de buik gaan vormen. Bij de behandeling van een patiënt met stamcellen kunnen er twee manieren worden onderscheiden.

Bij de eerste manier van stamceltherapie wordt de patiënt onder narcose gebracht en wordt er ongeveer 20 gram vet verwijderd, meestal bij de buik- of liesplooi. Dit vet wordt naar een extern laboratorium gestuurd en daar worden de stamcellen welke zich in het vetweefsel bevinden “geoogst”. Van bijna al het weefsel in het lichaam heeft vetweefsel de grootste hoeveelheid stamcellen. Hierna worden de stamcellen op kweek gezet tot er ongeveer 30 miljoen van beschikbaar zijn. Na deze kweek worden de stamcellen terug naar de kliniek gestuurd en worden deze tezamen met het bloed van de patiënt in het gewricht geïnjecteerd. 

Bij de tweede manier van stamceltherapie wordt er gebruikt gemaakt van niet eigen verkregen stamcellen. Deze therapie noemen we allogene stamceltherapie. Deze stamcellen zijn van andere honden verkregen en worden in het laboratorium opgekweekt en op bestelling geleverd om te injecteren. Uitgebreid onderzoek heeft aangetoond dat er geen gevaren schuilen of nadelige gevolgen zijn in het gebruik van dit soort stamcellen. Door deze manier te gebruiken hoeft de patiënt maar één keer onder narcose en behoeft er geen kleine operatieve ingreep uitgevoerd te worden. De kosten van deze therapie liggen dan ook lager dan voor de lichaamseigen stamcellen. Er is echter wel een nadeel in het geheel. De hoeveelheid stamcellen die geïnjecteerd worden zijn gaandeweg de helft lager in aantal en iets minder effectief dan lichaamseigen stamcellen.

Bij een stamceltherapie is er doorgaans maar één behandeling noodzakelijk. Een combinatie van een ACP behandeling en stamceltherapie behoort zeker tot de mogelijkheid om nog sneller verbetering te mogen verwachten. 

Mocht u nog vragen hebben omtrent een van deze behandelingen dan verwijzen wij u graag door naar onze dierenarts orthopeden. Zij kunnen u verder uitleg geven omtrent de behandelingen, verwachtingen, kosten etc. 

Dierenartsen Orthopedie
Marèse van Haneghem
Brian Elward
 

Klantverhaal

Eigenaar: Erna  Hond: Kawan 

Op 28 oktober 2021 werd Kawan geopereerd in Evidensia Dierenziekenhuis Barendrecht. Daar werd een arthroscopie uitgevoerd van het rechter elleboog gewricht. Rechts was een ocd en lpc te zien. Prognose : Redelijk goed.

Het verloop van het herstel verliep voorspoedig. Na een rustig herstel van 6 weken begonnen we aan een trainingsprogramma van 7 weken. Hierbij bouw je het wandelen per week op.
Gezien de grote van het kraakbeendefect is stamceltherapie aan te raden. En omdat Kawan ook nog zo jong is. Dan zou hij toch meer hond kunnen zijn en met het tegengaan van het ontwikkelen van artrose. Dat gaf mij wel de doorslag om het toch te doen. Het slagingspercentage lag ook op 80%

Stamceltherapie
13 juni onderging Kawan de stamceltherapie. Vooraf werd ik goed geïnformeerd hierover. Marèse en Brian zouden deze operatie uitvoeren. Ik was zo blij dat het hier gewoon bij Kortenoord in Wageningen plaats kon vinden ipv Barendrecht. Het voelde gewoon goed. Ook hoe de dierenartsen hierin stonden.

Tijdens de operatie worden er vetcellen bij zijn flank weggehaald en deze worden dan opgestuurd naar België. Na ongeveer 2 weken worden de cellen dan ingespoten in zijn ellebogen links en rechts.
Het was fijn dat Kawan tijdens deze ingreep ook gelijk gecastreerd kon worden. Scheelde weer een narcose. Zo dachten de dierenartsen er ook over.

Het verloop van herstel verliep voorspoedig. Kawan moest de eerste weken rustig aan doen. Alleen maar even plassen en poepen buiten. Met rust moeten die cellen aanslaan. Dat viel niet mee met een jonge hond, maar gelukkig mocht ik tranquigel geven. Springen en rennen was dus funest voor hem. En spelen met andere honden helemaal. Ik hield Kawan bezig met de snuffelmat of andere denkspelletjes. Dat vindt hij geweldig. Meerdere keren terug geweest bij de dierenarts voor controle. Kawan was nog steeds blij om daar te zijn. Wat wil je, de assistentes zijn toch heel leuk en lief voor hem. En de dierenartsen ook. 

Tussendoor meerdere keren op controle geweest. Wat heel fijn was. Hier kon je al je vragen stellen en het was fijn om Kawan weer helemaal na te laten kijken. Nu is het eind september en pas op controle geweest, bij Marèse. Als Brian er was keek hij ook even mee. De laatste keer waren ze zeer tevreden en ik eigenlijk ook. De wandelingen werden ook wat langer. Ik mocht met Kawan weer naar school. Wel privéles, want hij is nogal druk met andere honden. Voorzichtigheid nog wel even geboden.