Allergie bij de hond
Allergie bij de hond is een vervelend probleem. Bij een allergie reageert het lichaam op een stof uit de omgeving, deze stof wordt een allergeen genoemd. Wanneer het immuunsysteem van de hond in contact komt met het allergeen, komen er in het lichaam stoffen vrij die onder andere jeuk kunnen veroorzaken. Naast jeuk kunnen er ook andere huidproblemen gezien worden. Voorbeelden hiervan zijn vachtveranderingen, afwijkende geur en oorontstekingen.
Bij de hond zien we regelmatig een vlooienallergie, voedselallergie of een omgevingsallergie. Vlooienallergie is de meest voorkomende oorzaak van allergieklachten. Hierbij is het belangrijk om te realiseren dat één enkele vlo de allergie al kan veroorzaken. Het feit dat u dus niet regelmatig vlooien op uw dier vindt hoeft dus niet te betekenen dat het dier geen vlooienallergie heeft. De allergie wordt namelijk veroorzaakt door een eiwit in het speeksel van de vlo, en één beet kan al genoeg zijn om de huidproblemen te triggeren. Zorg daarom dat uw hond, en alle andere dieren in huis, een adequate anti-vlooien behandeling krijgen.
Ook voedselallergie komt regelmatig voor bij allergische honden. Hierbij reageert het dier op een bepaald eiwit uit het voer. Voorbeelden hiervan zijn kip, zuivel of rund. Helaas kunnen honden ook een allergie ontwikkelen voor het voer dat ze al jaren krijgen. Een deel van deze dieren heeft ook regelmatig maag- en darmklachten.
Wanneer dieren reageren op bepaalde allergenen uit de omgeving spreken we van een atopie. De huidklachten kunnen hierbij seizoensgebonden optreden, dat wil zeggen dat de klachten het ergste worden als er bijvoorbeeld bepaalde pollen in de omgeving aanwezig zijn.
Helaas hebben sommige dieren meerdere allergieën tegelijkertijd. Het achterhalen van de oorzaak van de allergie kan dan best lastig zijn. Voor het stellen van een diagnose zal de dierenarts met u in gesprek gaan. Door gerichte vragen te stellen kan de dierenarts het vermoeden krijgen over de eventuele oorzaak van het probleem. Daarnaast wordt uw dier uitgebreid onderzocht. De locatie en uitgebreidheid van de huidklachten is belangrijke informatie voor uw dierenarts. Daarnaast kan het dier worden onderzocht op vlooien. Er kunnen eventueel afkrabsels van de huid gemaakt worden om op zoek te gaan naar mijten. Ook kan er met behulp van een zogenoemd plakbandpreparaat gekeken worden naar een mogelijke overgroei van gisten of bacteriën in de huid.
Voor het diagnosticeren van een voedselallergie wordt een eliminatiedieet gebruikt. Hierbij kunnen sommige veterinaire voedingen worden gebruikt of kan er worden gekozen voor een zelfbereid dieet. Belangrijk hierbij is dat lang niet alle hypoallergene voedingen hiervoor geschikt zijn! Bij geschikte voedingen zijn de eiwitten onherkenbaar gemaakt voor het afweersysteem van uw hond, waardoor het lichaam dus niet allergisch reageert op dit voer. Dit betekent ook dat het dier alleen maar dit voer te eten mag krijgen, elk koekje of ander extraatje kan ervoor zorgen dat het eliminatiedieet van voren af aan gestart dient te worden. Een eliminatiedieet dient voor minimaal 8 weken gegeven te worden.
Als een voedselallergie is uitgesloten, dan wordt de allergie mogelijk veroorzaakt door een allergeen uit de omgeving. Het met zekerheid aantonen van zo’n omgevingsallergie is lastig. Er bestaan bloed- en huidtesten om reactie op omgevingsallergenen te testen. Deze testen worden echter ingezet met als doel om een specifieke behandeling te starten, en niet om een diagnose te stellen. Een positieve test geeft namelijk geen garantie dat alle problemen strikt door deze allergenen veroorzaakt worden. Wanneer een dier positief test op bepaalde allergenen kan er een zogenoemde desensibilisatiebehandeling worden gestart. Hierbij dien je het dier herhaaldelijk kleine beetjes allergenen toe in de hoop dat het afweersysteem uiteindelijk niet meer gaat reageren op deze allergenen.
Afhankelijk van de oorzaak van de problemen en de klinische toestand van het dier kunnen verschillende therapieën worden ingezet. Hierbij kunt u bijvoorbeeld denken aan speciale dieetvoedingen, shampoos, jeukonderdrukkers en eventueel de eerder genoemde desensibilisatietherapie. Uw dierenarts kan deze opties met u bespreken en voor uw dier een op maat gemaakt plan maken.
Geschreven door Marley Roest, dierenarts Dierenkliniek Kortenoord, Wageningen.