Abcessen bij katten

Bijtwonden en abcessen zijn een vaak geziene aandoening bij katten die bij de dierenarts komen. Het betreft meestal buitenkatten. 

Abcessen ontstaan na een bijtwond van een andere kat, waarbij de hoektanden van de aanvaller door de huid van de kat heen gaan en de bacteriën die in de bek van de kat aanwezig zijn in de weefsels onder de huid worden gebracht. 

Typische locaties voor de bijt- en vechtwonden zijn de kop en de voorpoten, de buik en de staartbasis. Dit heeft te maken met de manier waarop vechtende katten elkaar benaderen.  Vaak blijven ze tegenover elkaar brommen totdat er een daadwerkelijke confrontatie is. Dan zijn kop en voorpoten de eerste locaties die geraakt worden. Als een van de katten komt te liggen, dan is juist de buik de plek waar de wonden ontstaan en als een kat probeert te vluchten is het vaak de staartbasis die geraakt wordt.

De eerste 1 a 2 dagen na de beet of krab is er nog niet veel te merken. De bijtplek kan pijnlijk zijn, maar door een dikke vacht, is er nog  niet veel te zien. De oorspronkelijke gaatjes van de bijtwond sluiten zich vrij snel en dan zitten de bacteriën en de ontsteking opgesloten onder de huid. Daar vermenigvuldigen de bacteriën zich en door toxinen van bacterieën treedt er verval op van cellen. Deze cellen in combinatie met een ontstekingsreactie zorgen ervoor dat er een holte wordt gevormd waarin pus zich ophoopt, een abces.
 
De typische verschijnselen waar katten na een paar dagen last van hebben zijn sloomheid, meestal veroorzaakt door koorts, en pijn. De zwelling van het abces is soms al te voelen, maar het kan ook zijn dat er pas na het scheren van de vacht, op de plaats waar de kat pijn aangeeft, kleine wondjes zichtbaar zijn. Soms is de geur van de pus al te ruiken omdat het abces weer open is gegaan op de plek van de  oorspronkelijke gaatjes van de beet.
De dierenarts vindt vaak ook vergrote lymfeklieren in het gebied van het abces.
De ernst van abcessen kan heel erg variëren. Sommigen zijn oppervlakkig en klein, maar soms kunnen ze enorm groot worden. Ook de lokalisatie van het abces kan bijdragen aan de ernst. Een abces op een poot of zelfs in een gewricht, kan vele malen pijnlijker en ernstiger zijn dan op bv de buik.

De behandeling van abcessen is afhankelijk van de grootte en de lokalisatie van het abces, 
Het belangrijkste is dat een abces open is of als dat niet al gebeurd is, geopend wordt. Het kan zijn dat hier  een algehele narcose voor nodig is omdat het abces groot is of omdat het op een lastig behandelbare lokatie zit, waardoor behandeling te pijnlijk kan zijn. Het abces zal gespoeld worden en open gelaten zodat evt restanten ontstekingsmateriaal het lichaam kan verlaten. 
Pijnstilling zal gegeven worden om de koorts te verlagen, maar ook omdat het erg pijnlijk kan zijn. Katten, zoals we allen weten, kunnen pijn echter zeer goed verbergen
Antibiotica zijn soms nodig als het een groot abces is of als het moeilijk is om het abces goed open te laten. 
Soms is een kat door de langdurige infectie verzwakt. Als katten slecht eten en drinken door de pijn en koorts, kan de algehele gezondheidstoestand verslechteren en dus uitgebreidere zorg noodzakelijk zijn. 
Als het abces ondanks behandeling terug komt, zou het kunnen  zijn dat er bijvoorbeeld nog een stuk nagel in de wond zit. 

Bij katten die regelmatig thuiskomen met vechtwonden en abcessen, zal er gekeken moeten worden  waar deze kat een conflict heeft met een andere kat en een oplossing gezocht moeten worden waardoor de onderlinge confrontatie wordt vermeden. Dat kan een grote uitdaging zijn.