Konijn plast bloed
Een konijn is een heel zindelijk dier: het maakt in zijn hok een toilet plaats en plast en poept alleen daar. Als een konijn een blaasprobleem heeft wordt hij of zij vaak onzindelijk, plast door het hele hok en soms zelfs buiten het hok. Ook heeft de urine dan vaak een afwijkende kleur als gevolg van bloedbijmenging.
Rode urine is niet altijd bloed
Een konijn met rode of oranje urine heeft echter niet altijd bloed bij de plas. Door kleurstoffen in het eten kan de urine ook rood of oranje verkleuren. Het is daarom belangrijk om door middel van een urineonderzoek te bepalen of de urine afwijkend is.
Symptomen
Een konijn met een blaasontsteking kan de volgende klachten laten zien:
- Meer drinken en vaker plassen
- Vaak kleine plasjes rode of oranje urine
- Pijnuitingen of humeurig gedrag
- Langgerekt liggen door de pijn
- In erge gevallen een ontstoken huid door urinebrand
Behandeling van een blaasontsteking van het konijn
Als een konijn een (bacteriële) blaasontsteking heeft wordt het gedurende twee weken met een antibioticum behandeld. Ook krijgt het konijn een pijnstiller en ontstekingsremmer om de blaas tot rust te brengen. In de meeste gevallen is deze behandeling afdoende. In sommige gevallen is er meer aan de hand dan een simpele bacteriële blaasontsteking. Dan moet er verder onderzoek plaatsvinden om de oorzaak van de klachten te achterhalen.
Bloed in urine
Een andere oorzaak voor bloed in de urine zijn tumoren van de blaas of de baarmoeder. Als er geen afwijkingen, zoals bijvoorbeeld een blaassteen, op een röntgenfoto te zien zijn dan is een tumor ook goed mogelijk als achterliggende oorzaak. Door middel van een echo of een kijkoperatie kan een tumor aangetoond worden. Om te voorkomen dat een voedster (vrouwtjes konijn) op latere leeftijd baarmoedertumoren krijgt adviseren wij een voedster (op jonge leeftijd) te laten castreren.
Blaasstenen
Konijnen hebben, in tegenstelling tot andere dieren, een zeer efficiënte kalkopname. Kalk wordt gebruikt in de botopbouw. Kalk dat niet gebruikt wordt, wordt via de urine uitgescheiden. Wanneer de urine oververzadigd is met kalk ontstaan al snel blaasstenen. In bijna alle gevallen bestaan de blaasstenen uit calciumoxalaat. Ook hierbij kan bloed in de urine komen door irritatie van de blaaswand.
Symptomen
Blaasstenen irriteren de blaaswand en leiden tot een blaasontsteking of een verstopping van de urinebuis. De eerste tekenen die duiden op een ontsteking of een (gedeeltelijke) obstructie zijn: pollakisurie (frequent urineren), hematurie (bloed in de urine), pijn en persen bij het plassen. Wanneer de urinebuis volledig is verstopt, raakt de urinestroom geblokkeerd. Hierdoor raakt de blaas overvol en kunnen de nieren de afvalstoffen niet langer uit het lichaam verwijderen, waardoor er een ophoping ontstaat van deze stoffen in het lichaam. Dit uit zich in lusteloosheid, verlies van eetlust en algehele malaise.
Diagnose
De diagnostiek van 'blaasgruis' bestaat uit twee onderdelen. In eerste instantie moet vastgesteld worden of er daadwerkelijk sprake is van blaasstenen. Konijnen kunnen een bepaalde kleurstof (porfyrine) in hun urine uitscheiden die de urine rood kleurt. Urine onderzoek kan gedaan worden, waarbij onder andere gekeken wordt naar de concentratie van de urine, ontstekings- en rode bloed cellen , eiwitten in de urine en eventuele aanwezigheid van blaasgruis. Soms is ook echo en röntgen onderzoek noodzakelijk.
Behandeling
Wanneer de blaasstenen een volledige obstructie van de urinewegen veroorzaken, dienen deze stenen spoedig door de dierenarts verwijderd te worden, waarvoor chirurgie meestal noodzakelijk is. Om te voorkomen dat nieuwe stenen ontstaan wordt de voeding aangepast. Zo moet het konijn groente krijgen die na het wassen niet wordt afgedroogd (zodat ze extra vocht opnemen). Kalkrijke groenten en knaagstenen moeten worden gemeden om het teveel aan kalk te vermijden.