Laparoscopie (kijkoperatie)
Reeds jaren lang wordt er in Dierenkliniek Kortenoord laparoscopie gedaan. Dit is een kijkoperatie in de buik (laparo = buik en scopie = kijken).
Bij de laparoscopie worden drie kleine insnedes gemaakt in de buik. Een kijkinstrument (de laparoscoop) wordt ingebracht en via dezelfde insnedes kan de behandeling plaatsvinden. Het grote voordeel is dat deze methode een beperkte belasting voor de patiënt met zich meebrengt. Immers, er zijn maar kleine snedes nodig. Er hoeft dus geen snede gemaakt te worden waar minimaal een hand doorheen kan.
Er zijn verschillende ingrepen waarvoor de laparoscopie een zeer geschikte methode is. Onder andere de sterilisatie (castratie van de teef, nl. het verwijderen van de eierstokken). Verder het vastzetten van de maag (gastropexie) en ook het verwijderen van een binnenbal (cryptorche reu). Er zijn echter nog veel meer mogelijkheden, omdat de laparoscopie een goed overzicht in de buik verschaft.
Castratie van de teef
Bij honden wordt altijd een castratie gedaan. “Steriliseren” is het onderbinden van de eileiders, waarbij de eierstokken behouden blijven. Dit wordt niet gedaan bij de laparoscopische castratie van de teef. De eierstokken worden dan volledig verwijderd.
Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat dieren 75% minder pijn hebben na een laparoscopische castratie ten opzichte van een castratie via een open-buik ingreep. Dit geldt voor honden die zwaarder zijn dan 10 kilogram lichaamsgewicht. De hersteltijd na een laparoscopische castratie is ook veel korter. De nazorg welke nodig is na een open-buik operatie is na een laparoscopie niet van toepassing. De patiënten zijn direct na de ingreep weer op de been en de sneetjes zijn zo klein dat er geen nazorg nodig is voor de wondjes. Er hoeft dus geen rust gehouden te worden voor de buikwond.
Gastropexie (vastzetten van de maag)
Een maagtorsie of verdraaiing van de maag is een acute, levensbedreigende aandoening waarbij onmiddellijk moet worden ingegrepen. Gasvorming in de maag maakt van de maag een ballon.
De maag wordt opgeblazen met gas (maagdilatatie) en de draaiende maag leidt ertoe dat de in- en uitgang van de maag wordt afgeknepen. Ook worden bloedvaten en de milt meegetrokken, en deze kunnen ook afgekneld worden.
Het is niet gezegd dat uw hond deze aandoening krijgt, maar bij de risicorassen (zoals Duitse Dog, Bloedhond, Ierse Wolfshond, Duitse herder, Doberman Pincher, Berner-en Zwitserse Sennenhonden, Bordeaux Dog, Poedel, Akita, Malamute, Ierse Setter, St. Bernard en Old English Sheepdog), of in geval van eerdere problemen, is het preventief vastzetten van de maag zeker aan te raden. Dit is met de laparoscopie een eenvoudige procedure.
Cryptorche reu
Bij sommige reuen zijn de testikels niet ingedaald. De achtergebleven testikels kunnen in het lieskanaal zitten, maar ook in de buik. Omdat deze testikels in een warmere omgeving zitten hebben ze eerder de neiging om tumoreus te ontaarden. Daarom is het verstandig om deze testikel(s) te verwijderen. Hierbij worden slechts twee kleine snedes in de buik gemaakt. Door het goede overzicht in de buik is deze laparoscopische methode veel korter, waardoor de hond een kortere narcoseduur hoeft te ondergaan.
Kortom, de voordelen van laparoscopie zijn aanzienlijk:
- Er hoeft geen snede gemaakt te worden waar minimaal een hand doorheen kan.
- Er is veel beter zicht in de buik, de eierstok, maag of testikel liggen helemaal vrij in beeld.
- Minder kans op infectie: uitsluitend steriele instrumenten gaan de buik in (er bestaat geen kans op scheuren van een handschoen).
- De wondjes zijn veel kleiner, er is dus minder wondpijn, minder kans op wondinfectie en geen kans op wondbreuk.
- Er is minimale nazorg.
Een nadeel is dat de kosten, met name voor de sterilisatie (castratie) van de teef, hoger zijn. Dit is niet van toepassing voor de gastropexie (vastzetten van de maag) omdat deze ingreep veel minder tijd vraagt bij de laparoscopie. Ook de cryptorche reuen zullen door het goede overzicht veel minder tijd vragen ten opzichte van de chirurgische benadering zonder scoop.
Klantenervaringen Laparoscopie hond
Hond: Berner Dascha
Klant: Karin
Onze ervaring met laparoscopie
Op een vrijdagmorgen, na een heerlijke wandeling, zeiden mijn baasjes dat we weggingen terwijl ik nog niets had gegeten. We gingen met de auto naar Wageningen. Toen ik uit de auto sprong rook ik allemaal hondengeuren en sleurde mijn vrouwtje mij enthousiast mee naar binnen. Hier moest ik op een plaat gaan zitten en zeiden ze dat ze blij waren met mijn gewicht, 40 kilo, schoon aan de haak. Geen idee wat ze daar mee bedoelen, maar ze waren blij. We moesten een tijdje wachten en ik kon even snuffelen aan andere honden voor ik achter een mevrouw aan liep een kamer in. En ook hier kreeg ik niet eens een koekje maar een spuit. Daarvan werd ik sloom en zakte ik steeds door mijn poten en mijn ogen kon ik ook maar niet open houden. Best lastig als je altijd alles in de gaten wilt houden. Vrouwtje maakte nog een rare selfie, normaal kijk ik weg maar mijn kop wilde niet echt meewerken en mijn ogen hangen zo laag. Een uur lang werd ik heerlijk geaaid voor wij naar een andere kamer liepen. Mijn baasje vindt mij te zwaar om te tillen, maar ik kon nog best lopen, al liep ik wel wat te zwabberen.
In deze andere kamer werd ik op een tafel gelegd waarna er haren van mijn poten afgeschoren werden en ik een infuus in kreeg. En toen viel ik in een diepe hondenslaap.
Toen ik wakker werd waren mijn baasjes er weer en al kwispelend stond ik te wankelen op mijn pootjes. Het infuus mocht eruit en ik kreeg er een mooi verbandje erom. Dat jeukte wel iets, maar mocht er thuis weer af. Mijn buikje is helemaal bloot en nog niet helemaal schoon. Ik had ook een navelbreuk die meteen weggewerkt is. Straks ziet alles er weer mooi uit. Ik ben gelukkig gek op de kou en thuis ga ik dan ook snel op het natte, koude gras liggen. Ik heb een laparoscopie, kijkoperatie, gehad. Drie kleine gaatjes in mijn buik.
En weet je wat het leuke daaraan is? Zondag kon ik alweer als een dolle dame door het bos hollen, over takken springen en achter honden aan rennen. Helemaal geweldig. Ik heb nergens pijn en alle wondjes zijn mooi dicht. Het duurt nog wel even voor alle haren weer teruggegroeid zijn, maar mijn baasjes zijn er erg blij mee, en ook met Dierenkliniek Kortenoord in Wageningen.
Hond: Noa, Labrador
Klant: Familie van Beek
Toen we vorig jaar onze labrador Indy na 14 jaarmoesten laten inslapen, hadden we niet gedacht ooit nog eens aan een hondje te beginnen. Maar in februari dit jaar kwam via een advertentie op facebook de advertentie van de blonde labrador Noa voorbij. Een herplaatser die na 3 nestjes van haar pensioen mocht gaan genieten. Ze liet ons niet los en we hebben op haar gereageerd en zo is ze bij ons terecht gekomen. Ze is ontzettend lief en soms ondeugend zoals dat hoort bij een labrador. Wij wilden haar wel laten steriliseren. We wisten dat dat nu ook laparoscopisch kan. We hadden een kennismakingsconsult voor Noa met Marese en hebben toen samen de mogelijkheden besproken. Omdat wij ook bekend zijn met de "gewone"sterilisatie hebben wij nu gekozen voor de laparoscopie. Dit omdat ze hier sneller van opknappen en er geen grote operatiewond hoeft worden gemaakt. We moesten er s middags om half twee zijn en kreeg ze eerst een prikje om rustig te worden en na een dikke knuffel mocht ze mee om klaar gemaakt te worden voor de laparoscopie.
Altijd weer spannend maar wij blijven in de buurt en gaan met een kopje koffie in de zon buiten zitten, wetende dat ze in goede liefdevolle specialistische handen is. Dan wordt ik gebeld door Marese dat alles goed is gegaan en dat ze ligt uit te slapen. Na een tijdje mogen we bij haar en is ze nog een beetje slaap dronken. Maar al snel mag ze lekker mee naar huis. Voor de zekerheid trekken we haar een romper aan. We dachten dat we haar moesten helpen in de auto te komen maar mevrouw sprong er al weer zelf in.
Na bij thuiskomst een plasje te hebben gedaan is ze lekker gaan slapen. Ze was nog een beetje dromerig maar ze heeft die avond ook wel weer wat gegeten en ik vond het vergeleken met Indy die ooit de gewone sterilisatie had ondergaan een wonder hoe snel ze alweer zo goed op de been en relaxed was. De volgende dag leek het of er, buiten de kleine sneetjes die te zien zijn, of er niets was gebeurd. Ze heeft geen last van de wondjes gehad en de romper was de volgende dag al niet meer nodig ze zat er helemaal niet aan. Voor ons is de conclusie dat dit de juiste keuze voor Noa was. Noa heeft er weinig last van gehad het enige wat zij denk ik vervelend heeft gevonden dat ze vanaf s avonds 23 uur tot de operatie niets heeft mogen eten......maar dat is dan ook echt wel een straf voor een labrador.
Hond: Louie, Labrador
Klant: Linda
Begin november is onze hond Louie een laparoscopische sterilisatie ondergaan. In eerste instantie waren wij, net zoals velen, niet bekend met deze vorm van steriliseren, maar na wat onderzoek online en advies van onze dierenarts Marèse werden we heel enthousiast over deze manier van steriliseren.
Bij een laparoscopische sterilisatie werkt de dierenarts met 3 kleine gaatjes, waarbij de eierstokken in de buikholte worden afgebonden. Waarbij ze niet teveel aan de banden van de eierstokken trekken, wat dan minder pijn veroorzaakt.
Wat ons voornamelijk aansprak over deze operatie, was dat Louie niet lang na de operatie moest ‘bijkomen’ van de ingreep. Zo was ze een dag na de operatie al weer. zo spring levend als voor de ingreep.
Wij hebben de hele weg, van voor de operatie tot na het herstel als prettig ervaren en wij willen dan ook Marèse bedanken voor de goede adviezen die zij ons gegeven heeft en goede zorgen die zij onze chocolade bruine labrador Louie heeft gegeven!
